Jak najdalej stąd

Nastoletnia Ola ma jedno marzenie: własny samochód. Na drodze do jego realizacji stoi kilka przeszkód –przede wszystkim dziewczyna oblewa kolejny egzamin na prawo jazdy. Wkrótce dowiaduje się, że jej ojciec, który od lat mieszka w Irlandii i miał jej to auto kupić, zginął w wypadku na budowie. Ola rusza po jego ciało – jej matka musi zostać w domu z niepełnosprawnym synem – ale przede wszystkim chce odnaleźć obiecane pieniądze na zakup auta. Drugi film Piotra Domalewskiego, podobnie jak debiutancka „Cicha noc” to skromna, pozornie odarta z efektowności opowieść o relacjach rodzinnych. Ton nadaje im emigracja zarobkowa ojca – jednego z setek tysięcy rodziców – którzy wyjechali na zachód po tym, jak Polska dołączyła do Unii Europejskiej. Rozłąka i samotność to pakiet, jaki dostaje nastoletnia Ola (wyśmienita debiutantka Zofia Stafiej) wchodząc w dorosłe życie.