Memoria

Nagrodzony w Cannes, najnowszy film mistrza azjatyckiego kina Apichatponga Weerasethakula.

Huk. Metaliczny, głośny, przeszywający – jakby wydobywał się z wnętrza planety. Taki dźwięk prześladuje Jessicę (fenomenalna Tilda Swinton) – atakuje ją podczas bezsennych nocy, zaskakuje w najmniej spodziewanych momentach jej podróży po Kolumbii. Ten dźwięk ją przeraża, ale również fascynuje. Czy postradała zmysły? Memoria to transcendentalna, hipnotyzująca podróż – opowieść o pamięci indywidualnej i zbiorowej, o tajemnym, niewidzialnym pomoście między teraźniejszością i przeszłością, o współczesnym świecie, który wydaje się wyhodowany, sztuczny i który łatwo można zainfekować. To film-sen, film-odyseja, unikalne doświadczenie zmysłowe, dźwiękowe i duchowe. To film, który pozostaje w widzu na zawsze.

Apichatpong Weerasethakul
Urodzony w 1970 roku w Bangkoku, wychował się w Khon Kaen w północno-wschodniej części kraju. W 1994 roku ukończył studia architektoniczne, a w 1997 roku uzyskał dyplom z reżyserii w School of the Art w Chicago. W połowie lat 90. zaczął realizować pierwsze filmy krótkometrażowe, a jego pełnometrażowym debiutem był eksperymentalny dokument Tajemniczy obiekt w południe (2000). Za zrealizowany dekadę później film Wujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia otrzymał Złotą Palmę na 63. MFF w Cannes.